3 نکته مهم درباره فیلم جنجالی ترانه علیدوستی
نامستندی که پاسخ خیلی از سوالها را نداد
مستند تازهای که پگاه آهنگرانی با محوریت ترانه علیدوستی ساخته، نه میدان تضارب آراست و نه جایی برای سؤالهای سخت و ناخوشایند. تناقضها حذف میشوند و تصویر نهایی، چهرهای «پاک»، «مظلوم» و «همسو با مردم» از ترانه علیدوستی میسازد. اما آیا واقعاً این تصویر با واقعیت بیرونی همخوان است؟
اگر ترانه علیدوستی خود را مدافع حقوق زنان میداند، چرا در بزنگاههایی که زنان ایرانی قربانی خشونتهای عینی شدهاند سکوت اختیار کرده است؟ یا نسبت به کشتار زنان و کودکان کشور در جنگ ۱۲ روزه توسط اسرائیل واکنشی از خودش نشان نمیدهد؟ این سؤال حتی در مستند هم جایی ندارد؛ چون هدف، پرسش نیست، تطهیر است.
مهمترین نقطه تناقض، نه در شعارها، بلکه در پرونده مالی سریال «شهرزاد» است. پس از بازداشت محمد امامی، تهیهکننده این سریال، مشخص شد بخش قابلتوجهی از هزینههای گزاف تولید «شهرزاد» از صندوق ذخیره فرهنگیان تأمین شده؛ صندوقی که سرمایهاش حقالناس است و متعلق به معلمان و خانوادههایشان.
در آن مقطع، مطالبه عمومی کاملاً روشن بود: اگر این پولها ناحق بوده، آیا بازیگران نباید دستکم پاسخگو باشند؟
اما پاسخ چه بود؟ «ما دستمزد خودمان را گرفتیم.»
قهرمان واقعی، کسی است که وقتی پای منافع شخصیاش وسط میآید، باز هم کنار مردم بایستد؛ نه فقط وقتی دوربین روشن است.
